Wednesday, September 5, 2012

ثروتمندترین دولت تاريخ ایران چه كرده است؟

// گزارشی پیرامون بی کفایتی دولت در دخل و خرج ها در پی اظهارات یک معاون اسبق وزارت نفت در خصوص میزان درآمد نفتی تاریخ ایران، گزارش های اقتصادی خاطرنشان می کنند براساس یك محاسبه ساده ریاضی ، دولت احمدی نژاد كه در ظرف زمانی كمتر از هشت سال حدود نیمی ازدرآمد نفتی كشور دریك قرن گذشته را از آن خود كرده می بایست به همان مقدار نیز به پیشرفت ، توسعه و آبادانی ایران همت می گمارد"، اما چنین نشده است. گفتنی است، ترکان، معاون اسبق وزارت نفت، چند روز پیش گفته بود کل درآمد نفتی ایران در طول 103 سال گذشته تاکنون حدود یک هزار و 116 میلیارد دلار بوده كه از این مقدارسهم دولت نهم و دهم تاکنون به 531 میلیارد دلار رسیده است. سامانه خبری تحلیلی «عصر ایران» طی گزارشی در این خصوص آورده است: به معنای دیگرحدود نیمی از درآمد نفت كشور از ابتدای كشف این طلای سیاه در ایران، نصیب دولت احمدی نژاد شده است. براساس یك محاسبه ساده ریاضی ، دولت احمدی نژاد كه در ظرف زمانی كمتر از هشت سال حدود نیمی ازدرآمد نفتی كشور دریك قرن گذشته را از آن خود كرده می بایست به همان مقدار نیز به پیشرفت ، توسعه و آبادانی ایران همت می گمارد. این گزارش می افزاید: ولی آیا واقعیت های اقتصادی و شرایط كنونی معیشت و زندگی مردم و مصائب و مسائل تولید و اشتغال چنین چیزی را تایید می كند؟ پردرآمدترین دولت تاریخ چقدر توانسته به افزایش درآمد سرانه ملت كمك كند و رفاه مردم را ارتقا بخشد؟ واقعیت های اقتصادی و شرایط سخت معیشتی مردم با اینهمه درآمد، سازگاری ندارد و آشكارا در تضاد با این درامد هنگفت است. وقتی با این درامد تاریخی وضعیت زندگی مردم بهبود نیافته پس چه اتفاقی باید بیفتد تا مردم روی آسایش و ارامش اقتصادی را ببینند؟ همین مسئله به خوبی گواه آن است كه مشكل اقتصاد كشور پول و اعتبارات نیست بلكه مسئله سوء مدیریت در هزینه كرد منابع ملی است، چه اگر این درآمد هنگفت بر اساس برنامه و در چارچوب های مدون عقل پذیر و قانونی هزینه می شد حتما و قطعا اكنون شاهد ارتقا سطح عمومی زندگی مردم و افزایش رفاه اجتماعی بودیم و وضعیت اقتصاد به گونه ای نمی شد كه مدیریت اجرایی كشور از كنترل یك كالای معمولی مثل مرغ عاجز باشد و خلقی را برای دریافت مرغ ارزان بدواند. اگر این پول درست هزینه وساماندهی می شد رییس كل بانك مركزی كه روزی شرایط كشور را به موقعیت«شعب ابیطالب» تشبیه كرد تا قصورهای مدیریتی خودش را بپوشاند، حتما می توانست ارز مورد نیازتولید كنندگان را در شرایط سخت تامین كند تا دلار یك شبه سوداگران بی مایه را جزو سرمایه داران نو كیسه قرارندهد تا اگر روزی كسی«نانشان را آجر كرد آجر را گران تر از نان بفروشند». اگر این پول درست هزینه می شد این ملت باید 8 ساله ره صد ساله می رفتند چرا كه این طبیعی ترین واساسی ترین حقشان وهدیه و فدیه خدایی بود. این امر به روشنی نشان می دهد انحرافی در توزیع ثروت ملی صورت گرفته است و دولتی كه اتفاقا داعیه توزیع عادلانه ثروت را دارد برعكس ، چندان هم عادلانه رفتار نكرده چون آن درآمد سرشارملی با این توزیع نامناسب ثروت ودرامد كم اقشارمختلف قابل جمع نیست. حتی قانون هدفمندی یارانه ها كه دولت معتقد است با اجرای آن و پرداخت یارانه نقدی موجب افزایش بهره مندی اقشار كم درآمد شده وتوانسته به بهبود توزیع درآمد و به عبارتی كاهش فاصله طبقاتی كمك كند چندان موثر ظاهر نشده است چرا كه جدید ترین برآوردهای مركز آمار ایران در خصوص تورم دهك های جامعه نشان می دهد كه افزایش تورم بیش از سایر گروه های درآمدی ، هزینه دهك های اول یا به عبارتی فقیرترین خانوارهای جامعه را افزایش داده و عملاً قدرت خرید یارانه نقدی اقشار كم درآمد ،آسیب پذیر و مستضعف به میزان قابل توجهی كاهش یافته است و شرایط تند تورمی و افسارگسیختگی نقدینگی ارزش واقعی یارانه45 هزار تومانی را به حدود 28 هزار تومان رسانده است. اینهمه نشان می دهد كه میلیاردها دلار درآمد ملی در سیكل مدیریت های ناکارآمد و بی کفایت نه تنها باعث بهبود شرایط نمی شود بلكه خود سبب ساز بروز مشكلات جدید ترمی شود

http://adf.ly/1587888/whostheadmin

No comments:

Post a Comment